Plan zajęć

START  SEZONU  5 września

START  NOWEGO  SEZONU  2022/23

ROZPOCZYNAMY  NABÓR do  grup od podstaw !

wszystkie zajęcia odbywają się w budynku  przy ul. Mazowieckiej 33

Drogie Flamenquitas,
przedstawiam wstępny grafik.
Wstępny ponieważ:
1. Odpowiednie grupy powstaną jeśli  zgłoszą się chętni ( poniżej  6 osób trudno 
tworzyć grupę – wyjątek bata de cola )
2. Godziny mogą ulec nieznacznemu przesunięciu
3. Zajęcia w piątek pomyślane są, by  stworzyć grupę mantonu  .
4. Opis poziomów znajdziecie w tabeli.
5. Cantińas tańczymy na zmianę z recursos por fiesta do bulerias de Cadiz.
6. Jeśli  są osoby  które chciałby  zacząć naukę bata de cola od podstaw lub mantonu…. to poproszę o taką informację przed sezonem , można coś wymyślić potem trudno będzie.
7. Grupy zaznaczone w grafiku jako ŚREDNIA WYSKOKALUB ZAAWNSOWANA wymagają większego  doświadczenia , praca w nich też jest szybsza, jest  sporo poziomów i każdy może znaleźć coś dla siebie, dla lubiących  pracę w tempie i dla tych  , którzy  wolą  spokojniejszą formę pracy 
8. Grupa techniki  w tym sezonie pomyślana na poziom po  3 latach  nauki i  więcej, jest możliwość utworzenia cyklu  warsztatów techniki  niższej w soboty rano. W razie potrzeb można  takie zajęcia zrobić warsztatowo raz na jakiś czas
9. Ilość miejsc w grupach  ograniczony (  choreografia , technika 10  osób )
10. W razie pytań co  do poziomów proszę pisać

 

 

Po  weryfikacji zapisów grafik zostanie uaktualniony
Ilość miejsc w gr ograniczony  ( grupy  choreogr. max 10  osób , manton- 6 osób)

GRAFIK  2022/23 ( wersja wstępna)
Uwaga grafik może ulec modyfikacjom w zależności od zapisów.

 

W grupach mantonu  ilość osób 6
w grupach  innych  choreografii techniki  max ilość osób 10



PONIEDZIAŁEK

9.00-10.30

cantińas z dużym wachlarzem, poziom  średni  wysoki, ok 4 lat nauki

 

 

17.15-18.45

Nowa grupa

19.00-20.30

Fandangos , po  roku nauki  ( LUB NOWA GR  OD PODSTAW)

 

 

 

 

WTOREK

17.00-18.30

Siguyrias z elementami mantonu-  poziom zaawansowany

18.30-19.30

Kastaniety  -danza estilizada- Fuego  fatuo-  zaawansowany

19.30-20.30

Technika – stepy,  obroty, marcajes , por fiesta- pozom średni  i wyżej

20.30-21.30

Bata I  -kontynacja ( guajiras)

 

 

 

 

ŚRODA

15.00-16.00

17.00-18.30

 Choreografia eksperymentalna, z wykorzystaniem stepu na krzesłach  i różnego rodzaju  ruchu i  specyficznej koordynacji ( tangos de la Repompa Las Migas , lub Oriental Bas)- poziom średni wysoki /zaaw.

 

 

Lub gr od podstaw lub manton średni

18.30-20.00

Cantińas z dużym wachlarzem ( Miguel Poveda) (lub ( fanveilem) + bulerias de Cadiz por fiesta – poziom średni  wysoki (  5 lat nauki)

20.00-21.30

Guajiras z małym wachlarzykiem-  poziom średni  ok  3 lat nauki , obsługa wachlarza będzie  nauczana od początku

 

 

CZWARTEK

13.00-14.00

Pilates

15.30-16.30

Bata II- fantasia  Aire de Soledad

16.45-18.15

Tangos de Malaga-  gr. zaawansowana

18.15-19.15

Bata III fantasia Aire de Soledad

19.25-20.55

Tientos lub peteneras – poziom średni  wyższy kontynuacja ( min -5 lat nauki)
( BRAK  MIEJSC)

21.00-22.00

Kastaniety  – Danza estilizada-  Variation on a theme of Bizet’s- poziom średni

 

 

 

 

 

 

PIĄTEK

17.00-18.30

Garrotin z kapeluszem – poziom średni

18.30-19.30

Bata IV-fantasia Aire de Soledad

19.30-21.00

Bulerias „Anda jaleo”-  poziom średni niższy  po  2 latach nauki l

21.00-22.00

Malagueńas y  abandolaos z mantonem – ( z doświadczeniem  pracy  z ,mantonem)

 

 

 

 

SOBOTA

9.00-10.30

Fandangos- kontynuacja po  roku nauki  (  2 MIEJSCA)

10.30-12.00

Nowa gr od podstaw nabór

12.00

WSPÓŁCZESNY  warsztaty  raz w miesiącu

 

Uwaga możliwa grupa mantonu  od podstaw

Sevillanas

 

Taniec flamenco posiada swe korzenie w dawnych religijnych tańcach orientalnych. W dzisiejszej jego postaci dopatrzyć się można wielu elementów tańca hinduskiego, takich jak ruchy ramion, dłoni i palców, a także używanie nóg jako instrumentu perkusyjnego. Prawdopodobnie taniec ten pochodzi bezpośrednio od hinduskiego tańca katak[2].

Opowiada się tańcem historię i gestom nie przypisuje się konkretnych znaczeń. We flamenco ruchy ciała i gesty wyrażają pewne stany emocjonalne tancerza lub podkreślają znaczenie słów i charakteru melodii, która im towarzyszy.

Jest to taniec wykonywany solo, w duecie, grupowo lub składa się z kolejnych „solówek”, wykonywanych przez poszczególnych tancerzy.

Strój tancerzy – przeważnie czarny, granatowy lub ciemnobrązowy – to obcisłe spodnie, biała koszula, obcisła kamizelka, mała apaszka pod szyją, buty wzorowane na butach do jazdy konnej z wysokimi obcasami i charakterystyczny płaskodenny kapelusz. Kamizelka i kapelusz bywają wykorzystywane jako element choreografii.

Strój tancerek to przede wszystkim szeroka, kolorowa falbaniasta spódnica lub suknia (wykorzystywana w tańcu), falbaniasty gorset i kolorowa chusta, uzupełnieniem czasem bywa wachlarz, grzebień lub kwiat.

Muzyka wykonywana jest przede wszystkim na gitarze (choć zdarzają się przypadki użycia fletuskrzypiecwiolonczeli). Rytm wybiją zarówno tańczący jak i śpiewacy przez: uderzenia dłońmi (klaskanie), pstrykanie palcami, uderzenia otwartymi dłońmi o pudła, na których siedzą śpiewacy (tzw. cajón) i za pomocą kastanietów.

Z punktu widzenia charakteru wykonywanego śpiewu (muzyki) rozróżnia się następujące rodzaje flamenco:

  • cante jondo (cante grande): siguiriyas, soleá, tientos
  • cante intermedio: bulerías
  • cante chico: alegrías, fandango, farruca, sevillana
  • Dawniej gitara flamenco była jedynie instrumentem towarzyszącym, ale na początku XX wieku zaczęła się powoli przekształcać w instrument solowy. Największym gitarzystą tamtego okresu był Ramón Montoya (1880–1949), który wprowadził elementy zapożyczone z gry na gitarze klasycznej. W latach 60. zadanie kontynuował Manolo Sanlucar.

    Początki szerokiej popularności flamenco sięgają końca lat 60. XX wieku. Wśród wykonawców nowoczesnego flamenco najważniejszą postacią ostatnich lat był zmarły w 1992 roku Camarón de la Isla. Towarzyszył mu wybitny gitarzysta Paco de Lucía, oraz jego brat – Ramón de Algeciras (zm. 2009), a później inny wspaniały gitarzysta – Tomatito. Po nagraniu 10 płyt z Paco de Lucią Camarón rozpoczął karierę solową nagrywając w 1979 rewolucyjną płytę La Leyenda del tiempo, o której gazety pisały, że dla flamenco jest tym samym, czym dla muzyki pop Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band Beatlesów.

    Jednym z pierwszych nowatorów, który odniósł sukces komercyjny był Paco de Lucia, a wkrótce dołączyli do niego Lole y Manuel oraz inni, którzy unowocześnili brzmienie flamenco i poszerzyli klasyczny repertuar o nowe pieśni. I tak, na przykład Enrique Morente i Juan Peña – o pseudonimie „El Lebrijano” – pierwsi współpracowali z grupami andaluzyjskimi z Maroka.

    Kolejni muzycy wprowadzali często do swych nagrań elementy rocka, salsy, bluesa i jazzu (w ten sposób powstał ruch muzyczny nazywany „nuevo flamenco”). Narodziły się grupy: Ketama, Pata Negra, La Barbiera del Sur, Navajita Platea, sukcesy odnosiła wokalistka Niña Pastori. Zespół Pata Negra, prowadzony przez braci Raimundo i Rafaela Amadora, wydał w roku 1987 album Blues de la Frontera, który stał się wielkim wydarzeniem na hiszpańskim rynku muzycznym.

    Ważnym krokiem w rozwoju „nuevo flamenco” było nagranie przez Paco Peñę w 1991 Misa Flamenca – mszy z udziałem pieśniarzy flamenco oraz chóru muzyki poważnej z Londynu.

    Pod koniec lat 90. udany powrót na scenę mieli tacy artyści jak Enrique Morente i José Mercé. Morente wydał w roku 1996 z grupa rockową Lagartija Nick ciekawy album Omega, natomiast José Mercé wspólnie z Vincente Amigo wydali płytę Del Amanecer.

    Mimo stałego unowocześniania flamenco, nadal zasadnicze znaczenie ma fakt przechodzenia tradycji flamenco z pokolenia na pokolenie. Jedna z najlepszych wykonawczyń „czystego” flamenco Fernanda de Utrera (1923–2006) oraz jej młodsza siostra Bernarda były wnuczkami legendarnego cygańskiejlgo pieśniarza „Pininiego”. Nawet członkowie zespołu Ketama wywodzą się z dwóch cygańskich klanów – Carmonas i Sotos. Na początku XXI wieku imponującą karierę zaczęła robić Estrella Morente (ur. 1980), córka śpiewaka flamenco Enrique Morente i tancerki Aurory Carbonell.

 

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *