Plan zajęć

START  SEZONU  8 września

START  NOWEGO  SEZONU  2025/26

ROZPOCZYNAMY  NABÓR do  grup od podstaw !

wszystkie zajęcia odbywają się w budynku  przy ul. Mazowieckiej 33

Drogie Flamenquitas,
przedstawiamy wstępny grafik , który obowiązuje od 8 września 2025 r.

1. Odpowiednie grupy powstaną jeśli  zgłoszą się chętni ( poniżej  6 osób trudno tworzyć grupę – wyjątek bata de cola )

2. Godziny mogą ulec przesunięciu, o powstaniu grup poinformujemy mailowo.
3. Zajęcia w piątek pomyślane są, by  stworzyć grupę mantonu  .
4. Opis poziomów znajdziecie w tabeli.
5. Jest  kilka choreografii eksperymentalnych tu potrzebna jest  doświadczenie taneczne i  otwartość.
6. Jeśli  są osoby  które chciałby  zacząć naukę bata de cola od podstaw lub mantonu, to poproszę o taką informację przed sezonem , można coś wymyślić potem trudno będzie.
7. Grupy zaznaczone w grafiku jako ŚREDNIA WYSOKA LUB ZAAWANSOWANA wymagają większego  doświadczenia , praca w nich też jest szybsza, jest  sporo poziomów i każdy może znaleźć coś dla siebie, dla lubiących  pracę w tempie i dla tych  , którzy  wolą  spokojniejszą formę pracy 
8. Grupa techniki  w tym sezonie pomyślana na poziom po  3 latach  nauki i  więcej, jest możliwość utworzenia cyklu  warsztatów techniki  niższej w soboty rano. W razie potrzeb można  takie zajęcia zrobić warsztatowo raz na jakiś czas
9. Ilość miejsc w grupach  ograniczony (  choreografia , technika 10  osób )
10. W razie pytań co  do poziomów proszę pisać

Po  weryfikacji zapisów grafik zostanie uaktualniony
Ilość miejsc w gr ograniczony  ( grupy  choreografii. max 10-11 osób , manton- 6 osób)

GRAFIK  2024/25
WSTĘPNY GRAFIK !

W grupach mantonu  ilość osób 6
w grupach  innych  choreografii techniki  max ilość osób 10

PONIEDZIAŁEK

9.00-10.30

 

   

17.15-18.45

Grupa po minimum  po 1-2 latach nauki, kontynuacja lub dla
osób po  dłuższej  przerwie w tańcu..
fandango  de las Indias lub nowa grupa od podstaw

18.45-20.15

 
   
   

WTOREK

16.00-17.00


17.00-18.30

lekcje indywidualne

Cantińas lub jaleo   elementami  mantonu ( tylko w drugiej
części)
–  grupa zaawansowana, wymagana biegłość  pracy  z chustą i nawyk  samodzielnego  ćwiczenia i  szybkiego  zapamiętywania

18.30-19.30

Danza estilizada z kastanietami – Manolo Carrasco
Gades– poziom zaawansowany, wymagana umiejętność
gry na kastanietach

19.30-20.30

Technikastepy,  obroty, marcajes , por fiesta– poziom średni  i wyżej 

20.30-21.30

Bata I kontynuacja   –  impresja

   
   

ŚRODA

15.00-16.00

17.00-18.30

Flamenco i barok -Folia A. Vivaldi  choreografia eksperymentalna z wachlarzykiem – poziom zaawansowany
( 6 lat nauki), wymagana biegłość w stepie,
otwartość na łączenie różnych technik tanecznych

18.30-20.00 Bulerias de Cadiz z chusteczką– poziom średni  wysoki 5-6 lat nauki, choreografia na wesoło

20.00-21.30

Tangos de Malaga z kapeluszem – poziom średni- ok. 5 lat nauki

   

CZWARTEK

11.00-12.00

Pilates

15.30-16.30

Bata kontynuacja 

16.45-18.15
Siguiriyas
grupa zaawansowana, wymagana biegłość koordynacyjna, szybkość stepu, samodzielna analiza
struktur tanecznych, osłuchanie i nawyk 
słuchania muzyki  flamenco, samodzielna praca z compasem.

18.15-19.15

Bata ( zaaw.) lub kastaniety na poziomie średnim

19.30-21.00

Cańa – poziom średni wysoki-  BRAK MIEJSC

21.00-22.00

Kastaniety  – lub mantón od podstaw 

 

   
   

PIĄTEK

16.15-17.00

17.00-18.30

l

Pilates

Zambra lub Nowa grupa od podstaw
l

18.30-19.30

Mantón – Bamberas, dla osób posługujących  się mantonem

19.30-21.00

Tangos Celos   z fanveilem-poziom średni 

21.00-22.00

Mantón-od podstaw lub bata od podstaw

   

SOBOTA

9.00-10.30

Guajiras z wachlarzem– poziom średni  po 4 latach nauki, wymagane doświadczenie w 12-kach

10.30-12.00

 Fandangos de las Indias- grupa po  roku kontynuacja

12.00-13.30

Bulerias– kontynuacja po 2 latach nauki , wstęp do pracy z compasem 12-kowym

 

Uwaga możliwa grupa mantonu  od podstaw i baty  od podstaw
TRYB WARSZTATOWY
WSPÓŁCZESNY/ GOTYE _  raz w miesiącu
TECHNIKA KASTANIETY
IMPROWIZACJA RUCHOWA _ warsztat raz w miesiącu
TEORIA I STRUKTURY FLAMENCO – warsztat raz w miesiącu

Taniec flamenco posiada swe korzenie w dawnych religijnych tańcach orientalnych. W dzisiejszej jego postaci dopatrzyć się można wielu elementów tańca hinduskiego, takich jak ruchy ramion, dłoni i palców, a także używanie nóg jako instrumentu perkusyjnego. Prawdopodobnie taniec ten pochodzi bezpośrednio od hinduskiego tańca katak[2].

Opowiada się tańcem historię i gestom nie przypisuje się konkretnych znaczeń. We flamenco ruchy ciała i gesty wyrażają pewne stany emocjonalne tancerza lub podkreślają znaczenie słów i charakteru melodii, która im towarzyszy.

Jest to taniec wykonywany solo, w duecie, grupowo lub składa się z kolejnych „solówek”, wykonywanych przez poszczególnych tancerzy.

Strój tancerzy – przeważnie czarny, granatowy lub ciemnobrązowy – to obcisłe spodnie, biała koszula, obcisła kamizelka, mała apaszka pod szyją, buty wzorowane na butach do jazdy konnej z wysokimi obcasami i charakterystyczny płaskodenny kapelusz. Kamizelka i kapelusz bywają wykorzystywane jako element choreografii.

Strój tancerek to przede wszystkim szeroka, kolorowa falbaniasta spódnica lub suknia (wykorzystywana w tańcu), falbaniasty gorset i kolorowa chusta, uzupełnieniem czasem bywa wachlarz, grzebień lub kwiat.

Muzyka wykonywana jest przede wszystkim na gitarze (choć zdarzają się przypadki użycia fletuskrzypiecwiolonczeli). Rytm wybiją zarówno tańczący jak i śpiewacy przez: uderzenia dłońmi (klaskanie), pstrykanie palcami, uderzenia otwartymi dłońmi o pudła, na których siedzą śpiewacy (tzw. cajón) i za pomocą kastanietów.

Z punktu widzenia charakteru wykonywanego śpiewu (muzyki) rozróżnia się następujące rodzaje flamenco:

  • cante jondo (cante grande): siguiriyas, soleá, tientos
  • cante intermedio: bulerías
  • cante chico: alegrías, fandango, farruca, sevillana
  • Dawniej gitara flamenco była jedynie instrumentem towarzyszącym, ale na początku XX wieku zaczęła się powoli przekształcać w instrument solowy. Największym gitarzystą tamtego okresu był Ramón Montoya (1880–1949), który wprowadził elementy zapożyczone z gry na gitarze klasycznej. W latach 60. zadanie kontynuował Manolo Sanlucar.

    Początki szerokiej popularności flamenco sięgają końca lat 60. XX wieku. Wśród wykonawców nowoczesnego flamenco najważniejszą postacią ostatnich lat był zmarły w 1992 roku Camarón de la Isla. Towarzyszył mu wybitny gitarzysta Paco de Lucía, oraz jego brat – Ramón de Algeciras (zm. 2009), a później inny wspaniały gitarzysta – Tomatito. Po nagraniu 10 płyt z Paco de Lucią Camarón rozpoczął karierę solową nagrywając w 1979 rewolucyjną płytę La Leyenda del tiempo, o której gazety pisały, że dla flamenco jest tym samym, czym dla muzyki pop Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band Beatlesów.

    Jednym z pierwszych nowatorów, który odniósł sukces komercyjny był Paco de Lucia, a wkrótce dołączyli do niego Lole y Manuel oraz inni, którzy unowocześnili brzmienie flamenco i poszerzyli klasyczny repertuar o nowe pieśni. I tak, na przykład Enrique Morente i Juan Peña – o pseudonimie „El Lebrijano” – pierwsi współpracowali z grupami andaluzyjskimi z Maroka.

    Kolejni muzycy wprowadzali często do swych nagrań elementy rocka, salsy, bluesa i jazzu (w ten sposób powstał ruch muzyczny nazywany „nuevo flamenco”). Narodziły się grupy: Ketama, Pata Negra, La Barbiera del Sur, Navajita Platea, sukcesy odnosiła wokalistka Niña Pastori. Zespół Pata Negra, prowadzony przez braci Raimundo i Rafaela Amadora, wydał w roku 1987 album Blues de la Frontera, który stał się wielkim wydarzeniem na hiszpańskim rynku muzycznym.

    Ważnym krokiem w rozwoju „nuevo flamenco” było nagranie przez Paco Peñę w 1991 Misa Flamenca – mszy z udziałem pieśniarzy flamenco oraz chóru muzyki poważnej z Londynu.

    Pod koniec lat 90. udany powrót na scenę mieli tacy artyści jak Enrique Morente i José Mercé. Morente wydał w roku 1996 z grupa rockową Lagartija Nick ciekawy album Omega, natomiast José Mercé wspólnie z Vincente Amigo wydali płytę Del Amanecer.

    Mimo stałego unowocześniania flamenco, nadal zasadnicze znaczenie ma fakt przechodzenia tradycji flamenco z pokolenia na pokolenie. Jedna z najlepszych wykonawczyń „czystego” flamenco Fernanda de Utrera (1923–2006) oraz jej młodsza siostra Bernarda były wnuczkami legendarnego cygańskiego pieśniarza „Pininiego”. Nawet członkowie zespołu Ketama wywodzą się z dwóch cygańskich klanów – Carmonas i Sotos. Na początku XXI wieku imponującą karierę zaczęła robić Estrella Morente (ur. 1980), córka śpiewaka flamenco Enrique Morente i tancerki Aurory Carbonell.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *